Malaucène - Montbrun 80 km 5:15 fietstijd

Het hotel was zo gehorig dat als iemand rechtsonder naar de WC ging het linksboven te horen was. Desondanks goed geslapen en om 9:00 op weg om de Mont Ventoux van de Malaucène kant te bedwingen. Deze kant hadden we beiden nog nooit gedaan en het zal waarschijnlijk onze laatste keer worden überhaupt dat we fietsend deze klim doen. Richard hielp me nu om in gestaag tempo naar boven te fietsen zodat ik niet dezelfde fout kon maken als gistermiddag toen ik me over de kop reed. Omdat de Fransen ook een vrije dag hadden gingen er hele slierten fietsers naar boven aangevuld met slierten motoren en een sliert Porsches die hun best deden zo snel mogelijk boven te komen. Wat een kermis. Vlak na het restaurant op 1500 meter was er een slagboom over de weg geplaatst vanwege de winterafsluiting. Alleen de fietsers konden hier sneaky onderdoor om daarna in volle rust naar de top te kunnen klimmen. Na 22 km klimmen en twee en een half uur fietsen waren we boven. De rest van de dag was peanuts en in de loop van de middag kwamen we aan bij ons hotel in Montbrun. We hebben besloten dat dit mijn laatste 100 cols etappe van deze voorjaarsweek (en ook dit jaar) is. Meer dan 9000 hoogtemeters is meer dan genoeg in het voorjaar en volgend jaar pak ik de route in Montbrun weer op mijn 100 cols route af te maken (?).

Cols:
Mont Ventoux

Uzès - Malaucène 116 km 5:25 fietstijd

Vandaag een relatief vlakke etappe slechts onderbroken door een Canadees echtpaar dat met een gebroken ketting langs de weg stond. Richard verrichtte de nodige herstelwerkzaamheden met de kettingpons en ze konden weer op weg. Ik maakte een paar "men at work" foto's maar op mijn suggestie deze naar hun op te sturen werd lauwtjes gereageerd. Toch gefrustreerd geraakt dat ze het niet zelf konden? De Rhône over en lunchen in Chateaneuf-du-Pape. Er werden alweer busladingen toeristen losgelaten in deze beroemde plaats en toen ik een kleine boodschap wilde doen kon ik achteraan aansluiten. Na 88 km kwamen we aan in Bedoin waar Richard besloot de Mont Ventoux niet meer op te rijden. Ik dacht dat ik genoeg energie over had maar na 5 km klimmen kwam ik nog steeds niet in mijn ritme en kreeg ik het benauwd en werd draaierig in mijn hoofd. Ok, ik rijd me niet over de kop en dus geen Mont Ventoux voor mij vandaag. Omdraaien en via Bedoin door het dal naar Malaucène. Morgen opnieuw proberen, maar dan 's morgens als het koeler is.

Cols:
Geen enkele

Vebron - Uzès 131 km 6:35 fietstijd

Leuk zo'n chalet op een camping maar Wifi: hó maar. Vandaar het verslag van gisteren pas vandaag gepubliceerd. Terug naar vandaag. De laatste dag in de Cevennen met als toetje geen aansprekende cols maar korte, steile klimmen met prachtige uitzichten. Ik moest stempelen in het gehucht Barre met, zo waar, een postkantoor. Ik kon alleen naar binnen door een sluis (te openen door een beambte) om bij de balie te komen. Hebben die alleen-voor-het-veiligheisgevoel-maar-verder-nergens-voor-dienende-over-de-top-dure voorzieningen hier nu in het verre platteland ook al toegeslagen? De koffie was gelukkig in een erg traditioneel Frans café waar een bejaarde man er al schuifelend voetje voor voetje een kwartier over deed om gelukzalig neer te ploffen om van zijn eerste alcoholische versnapering te genieten. Na de lunch alleen nog maar uitlopers van de Cevennen en strak fietsen richting het oosten. We komen al in Provençaalse sferen qua landschap en bouwstijl (en voor mij ook temperatuur). Uzès is een prachtige oude middeleeuwse stad met een heuse burcht in het centrum waar het goed toeven is buiten op het terras. We zitten voor de verandering in een Bed&Breakfast omdat alle hotels wel erg duur zijn in deze mondaine plaats.

Cols:
Col de Solperière
Col des Faisses
Col de l'Exil
Col de St. Pierre
Col de Bane

Lodève - Vebron 115 km 6:44 fietstijd

Een zware dag in de Cevennen met bijna 2500 hoogtemeters. Eerst naar een mini Grand Canyon kloof die de rivier de Vis heeft uitgesleten in het plateau: 300 meter steil naar beneden naar de rivier en daarna weer 300 meter steil omhoog om weer op het plateau uit te komen. Daarna komen we in Tim Krabbé country: Tim is de broer van Jeroen, is schrijver (o.a. van Spoorloos) en was in zijn jonge jaren een begenadigd wielrenner die meerdere jaren in de Cevennen verbleef om aan lokale koersen mee te doen. Zijn 1ste boek was getiteld "de Renner" en beschreef in avontuur vorm zijn wielerbelevenissen in deze streek. De Mont Aigoual is met zijn 1567 meter de hoogste col in de Cevennen en komt prominent in dit boek voor. Omdat je start op 300 meter hoogte was deze col ons klapstuk van de dag. 28 km achter elkaar klimmen, dat viel niet mee maar het was een prachtige heldere dag en de uitzichten onderweg en op de top waren fenomenaal. Zie onder een foto van "het kasteel" op top. Het koste flink wat moeite om een hotel te vinden in deze verlaten streek (niet dus), dus we hebben nu een chalet op een camping die net open is. Natuurlijk geen restaurant te vinden dus zelf koken en afwassen, da's weer eens wat anders.

Cols:
Col du Minier
Col de la Sereyrede
Col de Prat Peyrot
Mont Aigoual

St. Pons de Thomières - Lodève 114 km 5:49 fietstijd

Ontbijt was beloofd om 8:00 maar als we naar binnen willen is alles dicht. Na een half uur mogen we naar binnen omdat de eigenaar zich verslapen heeft vanwege nachtbraken van zijn 2 kinderen. Hij is geëxcuseerd op deze mooie zondag maar we vertrekken hierdoor pas om half tien. 's Ochtends is het alleen maar klimmen incl. obstakels zoals op bijgaande foto. Als we in Murat sur Verbre lunchen hebben we maar 35 km afgelegd. Richard herinnert zich het Hotel-Restaurant van 8 jaar geleden waar hij als een (door de regen) verzopen kat binnenkwam en hij geweigerd werd. Gelukkig is het eten wel goed. 's Middags is het een stuk makkelijker met lange afdalingen door mooie kloven. Na een buitje boven op de laatste col stuiven we Lodève binnen waar de dames reeds het hotel geregeld hebben.

Cols:
Col du Cabaretou
Col de la Bane
Col Notre Dame
Col d'Engayresque