Het hotel was zo gehorig dat als iemand rechtsonder naar de WC ging het linksboven te horen was. Desondanks goed geslapen en om 9:00 op weg om de Mont Ventoux van de Malaucène kant te bedwingen. Deze kant hadden we beiden nog nooit gedaan en het zal waarschijnlijk onze laatste keer worden überhaupt dat we fietsend deze klim doen. Richard hielp me nu om in gestaag tempo naar boven te fietsen zodat ik niet dezelfde fout kon maken als gistermiddag toen ik me over de kop reed. Omdat de Fransen ook een vrije dag hadden gingen er hele slierten fietsers naar boven aangevuld met slierten motoren en een sliert Porsches die hun best deden zo snel mogelijk boven te komen. Wat een kermis. Vlak na het restaurant op 1500 meter was er een slagboom over de weg geplaatst vanwege de winterafsluiting. Alleen de fietsers konden hier sneaky onderdoor om daarna in volle rust naar de top te kunnen klimmen. Na 22 km klimmen en twee en een half uur fietsen waren we boven. De rest van de dag was peanuts en in de loop van de middag kwamen we aan bij ons hotel in Montbrun. We hebben besloten dat dit mijn laatste 100 cols etappe van deze voorjaarsweek (en ook dit jaar) is. Meer dan 9000 hoogtemeters is meer dan genoeg in het voorjaar en volgend jaar pak ik de route in Montbrun weer op mijn 100 cols route af te maken (?).
Cols:
Mont Ventoux
Toch weer een hele prestatie Jur! En blijkbaar komt verstand echt met de jaren... wat vandaag niet kan doe ik uitgerust morgen wel! Toppie. op die manier haal jij die 100 cols makkelijk.
BeantwoordenVerwijderenWas leuk je weer te volgen en ik kijk nu al uit naar de volgende sessie.