Er was onbestendig weer voorspeld maar toen ik uit mijn raam keek was het weliswaar bewolkt maar wel droog met heel licht druppelen. Vroeg op pad dus want de klim naar de Col d'Iseran is zwaar, voornamelijk om zijn lengte (voor mij in totaal 30 km) en zijn hoogte (2776 m). Het bleef bijna droog maar koud, ideaal klimweer voor mij omdat mijn "motor" veel koeling nodig heeft. De stukken met stijging tegen de 10% vond ik heel zwaar omdat het gebrek aan zuurstof je ademhaling versnelt wat niet lang vol te houden is. Daarom verschillende keren gestopt om de ademhaling naar normaal terug te krijgen. Op de top was het stervenskoud (veel minder dan 10 graden) dus snel warme kleren aantrekken en een koffie pakken. In gesprek met 2 Nederlandse motorrijders die van de andere kant kwamen en zeiden dat ze alleen maar regen onderweg hadden. Oh, oh maar de weersvoorspelling zei dat het 's middags zou opklaren. Met beenstukken, 4 lagen kleding en winterhandschoenen naar beneden maar in alle commotie vergeten een colfoto te maken. Het drupte de hele afdaling (30 km) maar aan het eind in Bourg St. Maurice was het droog en minder koud.
Omdat het al 14:00 was gaf ik mij onder het genot van een drankje en een sandwich tot 14:30 de tijd om te beslissen: stoppen of doorgaan met nog een 2000 meter Col (Cormet de Roselend). Rationeel was de beste beslissing: stoppen. Ondanks het feit dat ik zeer rationeel ben ingesteld (veel teveel volgens mijn vrouw Agnes) besloot ik, nadat ik gecheckt had dat mijn benen nog oké waren, door te gaan. Uit ervaring wist ik dat de Cormet de Roselend niet al te zwaar was. Dit bleek ook zo en om 17:30 had ik na een lange afdaling met een voldaan gevoel een hotel in Beaufort gevonden. Het is hier intussen zonnig geworden dus dat belooft morgen een mooie dag te worden.
Cols:
Col de la Madeleine
Col de l'Iseran
Cormet de Roselend
Col de la Madeleine
Col de l'Iseran
Cormet de Roselend
Geen opmerkingen:
Een reactie posten