Om de hoogste col van Europa (Col de la Bonette) te bedwingen moet je een dag uittrekken, zeker met bagage: 40 km klimmen om van 1100 meter naar 2805 meter te geraken. Als je vanuit Nice komt zelfs vanaf 0 meter maar dat lukt niet in een dag. Ieder reed zijn eigen tempo met een aantal checkpoints onderweg. Want dat is de enige manier om zo'n klim te voltooien: divide-and-conquer, of terwijl opdelen in stukjes en van ieder stukje een apart doel maken. Richard kreeg een lekke band in het laatste stuk van de klim en omdat ik al op checkpoint "top" stond (zie foto onder met bordje richting Nice) maar zonder GSM signaal om elkaar te kunnen updaten, ben ik alleen naar beneden gereden omdat het te koud was op de top. Ik wachten en wachten in checkpoint "restaurant" halverwege de afdaling, steeds ongeruster wordende maar na een uur verscheen Richard gelukkig.
De fluitende marmotten onderweg zijn het definitieve bewijs dat we weer in de Alpen zijn. Onder in het dal aangekomen besluiten we alvast om een stuk van de volgende klim (Col de Vars) mee te pakken en te overnachten in verstilde dorpje St. Paul-sur-Ubaye. Wel een hotel maar verder diepe rust omdat het vakantieseizoen nog niet is begonnen behalve een Nederlands wandelgezelschap dat de route Pieterburen - Nice loopt. Ook een uitdaging maar waar je volgens mij wel een leven over doet.
Cols:
Col de la Bonette
Col de la Bonette
Geen opmerkingen:
Een reactie posten