Als je wakker wordt van koebellen en door het raam schijnt de zon op de heuvels van het vulkaanlandschap van het Centraal Massief, dan is dat eem mooi excuus om even te genieten en wat langer te blijven liggen. Om 8:30 ontbijten en om 9:00 op weg. Een lange afdaling kondigt het einde van Centraal Massief aan en departementsbordje Lot maakt het helemaal zeker dat je een andere streek van Frankrijk in gaat rijden: de Dordogne. Lunchen in Laroquebrou met zijn mooie kasteel op de heuvel. Frankrijk heeft ook last van het maandagmorgen syndroom: niks is open behalve de lokale supermarkt. Dan maar voorverpakte pain au chocolats en een liter vruchtendrank dat ik verorber op een bankje langs de rivier. De middag verloopt zonder veel ophef totdat ik na een klim in Loubressac aankom. Het uitzicht over de vallei is prachtig en er is een Logis de France met kamers met uitzicht over deze vallei. De geest wint het van de fysiek (mijn benen konden nog wel minstens een uur fietsen aan). Deze keer staat het genieten voorop. De ober wijst bij het diner door het raam aan waar mijn wijn vandaan komt: van de andere kant van de vallei. Een prachtige zonsondergang maakt het plaatje compleet maar dan besef je wel dat je maar alleen bent en het mooi zou zijn als vrouw en kinderen er ook bij zouden kunnen zijn.
Cols:
Col de Bruel
Wat lief en helaas . . .
BeantwoordenVerwijderen